Lushnje, prag festash; Fondacioni thirje për gjak.

Fondacioni Fëmijët Shqiptarë , ashtu siç e ka bërë traditë tashmë, ka qënë në prag të festave të fundvitit pranë fëmijëve talasemikë në Qëndrën e Hemoglobinopative në Lushnje. Dr.Liri Berisha dhe antëarja e bordit te fondacionit Dr.Eleni Anastasi, u takuan me prindërit dhe familjarët e fëmijeve si dhe me mjekët e qëndrës së transfuzionit të gjakut për tu njohur me gjëndjen e tyre shëndetësore, nevojat si dhe për të përcjellë urimet dhe dhuratat e përgatitura enkas nga Fondacionit për ta. Dr.Liri Berisha apeloi për sa më shumë dhurime vullnetare të gjakut pasi për fëmijët kjo do të thotë jetë.

“Do të doja të bëja një thirrje , një apel, për të gjithë qytetarët e Lushnjes – dhuroni Gjak, dhuroni si ta keni mundësinë, sado pak, sepse për juve dhurimi i gjakut është një mirësi ndërsa për fëmijët që do të dhuroni, është një jetë. Çdo vit që vij ju shikoj më të rritur , më të pjekur dhe mbi të gjitha më të shëndetshëm dhe kjo është një përpjekje që bëjnë familjet tuaja dhe mjekët këtu në spitalin e Lushnjes”-u shpreh Dr. Liri Berisha.

Onkohematologia pediatre Dr. Eleni Anastasi , duke falenderuar Fondacionin dhe mjekët që kujdesen dhe mirëmbajnë qendrën, mbështeti thirrjen për gjak pasi në spitalin pediatrik të Qendrës Universitare “Nënë Tereza” sa vjen e shtohet numri I prindërve që kërkojnë ndihmë për shkak te komplikacioneve nga mungesa e gjakut.

“Duke qënë se këto familje vijnë në Tiranë për të marrë recetën e ilaçit që përdoret për të hequr hekurin e tepërt në organizëm dhe unë herë pas here jam në kontakt me ta, shoh që kjo qëndër ka magësi në sasinë e gjakut. Prandaj mbështes thirrjen që bëri doktoresha qytetarëve për të dhuruar gjak. Të dhurojnë gjak sepse shpëtojmë një jetë. Kur dhurohet për jetën e brezit të ri, në fund të fundit kontribuojmë për mbarëvajtjen e vendit dhe ecjen përpara të tij”-u shpreh Dr. Anastasi.

Fëmijeve në fund ju shpërndanë dhuratat e përgatitura nga Fondacioni Fëmijët Shqiptarë .


Apel për vëmëndje ndaj të moshuarave në shtëpinë e motrave të “Nënë Terezës”.

Është një shtëpi që mbledh rreth 50 fate të ndryshme grash të vetmuara dhe të sëmura. Është një shtëpi e ngrohtë dhe shumë dashamirëse ku motrat e Nënë Terezes në emër të sakrificës dhe dashurisë njerzore bëjnë maksimumin duke I shërbyer me ushqim dhe përkujdesje fizike të moshuarave dhe të paralizuarave. Pikërisht në këtë shtëpi, drejtuesja e Fondacionit Kulturor “Nënë Tereza” Dr. Liri Berisha vjen çdo vit për gati një dekadë, për të vizituar, takuar dhe për tu njohur me nevojat e këtyre grave. Këtë vit ajo u shoqërua nga moderatorja Rudina Magjistari dhe anëtarja e bordit të Fondacionit Fëmijët Shqiptarë znj. Elvana Hana.

Dr.Liri Berisha duke falenderuar motrat e Nënë Terezës për dashurinë dhe përkushtimin që dhurojnë ndaj këtyre grave, apeloi që të tjerë individë, persona publikë ose jo, të gjejnë kohën dhe ta vizitojnë këtë shtëpi, pasi të qënurit pranë këtyre njerëzve I bën ata të mos ndihen të vetmuar, j’ua bën ditën më të bukur dhe memorien kolektive më të pasur.

“Pamvarësisht se ju këtu jeni si një familje, ju nuk keni familjet tuaja, gëzimin që duhet të kishit, por mbi të gjitha ju keni qetësi, siguri dhe një përkujdesje të veçantë falë motrave të Nënë Terezës.Këtu ka zonja të moshuara, zonja të sëmura ka zonja që duan përkushtim gjatë gjithë ditës dhe kjo nuk ju ka munguar.Ne mundohemi të krijojmë atmosferë sa herë që vijmë por do të doja që këtë atmosferë ta ndjenit edhe nga njerëz të tjerë.Ky është një apel edhe [ër qytetarë të tjerë që të vini më shpesh të shikonin edhe ju që duhet të vlerësoheni për atë që këni bërë në jetën tuaj, por edhe motrat e Nënë Terezës puna e të cilave është vërtetë frymëzuese.Ju uroj shumë shëndet”- u shpreh Dr.Liri Berisha.

Edhe gazetarja dhe moderatorja Rudina Magjistari u ndje shumë vlerësuar që u takua dhe njoh me gratë që marrin shërbime në këtë qëndër sociale rezidenciale, duke theksuar se si gazetare do të bëjë ç’është e mundur të bëjë të njohur këtë qëndër me qëllim që ajo të vizitohet nga sa më shumë njerëz që duan të falin dashuri dhe vëmëndje.

“Është kënaqësi e veçantë që jam sot këtu dhe ndodhem për herë parë.U ndjeva shumë e nderuar që znj. Liri Berisha më zgjodhi mua këtë vit që të isha bashkë me ju këtë vit.Është emocion I veçantë t’ju takosh juve. Mendoj se secila prej jush ka një histori të veçantë që e sjell me vete, historinë e jetës së vet, dikush më të vështirë , dikush më pak të vështirë. Por trishtimi më I madh për çdo njëri në jetën e tij, besoj unë, është të qënurit vetëm, të ndjerit vetëm. Ju duke qënë këtu bashkë të gjithë ,duke jetuar me dashuri dhe ngrohtësi në këtë familje të madhe , ku këto motra të dashura me zemër të madhe ju kanë krijuar, besoj vetminë të paktën nuk e ndjeni dhe kjo është një gjë shumë e çmuar.Ne do ti përgjigjemi apelit të znj.Berisha për ta bërë sa më publik këtë thirrje për njerzit që të vijnë e t’ju takojnë gjatë gjithë vitit dhe jo vetëm gjatë festave”- u shpreh Magjistari.

Atmosfera e takimit në këtë qëndër model përsa I përket shërbimeve ndaj të braktisurve, të sëmurëve dhe të moshuarve u bë edhe më e bukur me shpërndarjen e dhuratave për të cilat kishte menduar dhe ishte kujdesur posaçësrisht antarja e bordit të Fondacionit Fëmijët Shqiptar znj.Elvana Hana. Dhuarat u shpërndanë tek çdo e moshuar ku një vëmëndje ju kushtua edhe atyre që janë të pamundura për të lëvizur nga shtrati.

Festë në Qëndrën Rajonale të Autizmit në Farkë.

Mësuesit nga Serbia Dr. Liri Berishës: “Kjo që bëni ju këtu të lë pa fjalë”.

20 mësues specialë dhe profesionistë nga shkolla e “14 Tetori” në Nish të Serbisë vizituan qëndat Rajonale për Autizmin1& 2 në Tiranë që administrohen nga Fondacioni Fëmijët Shqiptarë.

Grupi I profesionsitëve në fushën e edukimit për aftësinë e kufizuar, vendosën të shohin nga afër qëndrat pasi kishin dëgjuar shumë për eksperiencën dhe standartet bashkëkohore që aplikohen aty.

Ata u pritën nga Drejtuesja e Fondacionit Fëmijët Shqiptar Dr. Liri Berisha e cila pasi I njohu me ambjentet e terapive në të dyja qëndrat u shpjegoi mësuesve metodat që përdoren, llojet e terapive që ndiqen me fëmijët, organizimin e funksionimit të qëndrave, trajnimet që organizohen për studentë dhe specialistë të rinj, si dhe librat që Fondacioni ka përkthyer e botuar në funksion të profesionistëve të fushës dhe prindërve.

Zoran Nikolic, drejtues I shkollës së aftësisë së kufizuar “14 Tetori” në Nish u shpreh në emër të grupit të mësuesve I entuziazmuar më atë që preku dhe degjoi për qëndrat e Autizmit.

“Kjo qe bëni ju këtu të lë pa fjalë pasi tregon përkushtimin e jashtëzakonshëm tuajin ndaj fëmijëve me çrregullim të spektrit autik. Këtë gjë këtu e kemi parë në vende shumë të avancuara dhe jeni model për tu marrë shëmbull”– u shpreh Z.Nikolic. Më tej ai shtoi se në Serbi ka shumë fëmijë me çregullim të spektrit autik me të cilët ka filluar të puhohet, por problem I madh dhe I pa administruar deri më tani janë të rriturit më autizëm.

Shkolla e fëmijëve dhe të rriturve me aftësi të kufizuar “14 Tetori” në Nish të Serbisë edukon dhe formon rreth 160 nxënës me mevoja të veçanta qe nga mosha parashkollore e deri ne mbarim të shkollës së mesme. Nxënësit që edukohen dhe formohen aty kanë lloje të ndryshme të paaftësisë intelektuale ,që nga çregullimi autik, sindroma down, dëmtime të paralizës cerebrale dhe çregullime në shikim.

Miqtë nga Serbia sollën për qëndrat edhe disa dhurata simbolike të veçanta të punuara nga duart e nxënësve më aftësi të kufizuar të kësaj shkolle, si çanta në formë thesi të zbukuruar për krishtlindje dhe vitin e ri, shall si dhe një pikturë shumë mjaft të bukur po nga ata.Dr.Liri Berisha mbeti e befasuar nga këto punime duke i cilësuar ato shumë të çmuara kur mendon se kush i ka bërë dhe me sa durim i ka bërë.

Z.Nikolic ofroi bashkëpunime në të ardhmen më qëndrat e autizmit në rang ballkanik ndërsa u solidarizua me punën e ekipit të specialistëve tanë duke premtuar mbështetje nga donatorë të mundshëm.

Thirja e nënës për djalin e saj autik .

Djali im autik është inteligjent por pa një mësues mbështetës është I humbur në hapsirë .

“Jamarbri, sot 6 vjeç, është diagnostikuar me autizëm që në moshën 3 vjeç.

Që prej Marsit të vitit 2014 ai ndiqet me terapi në Qëndrën Rajonale për Autizmin në Farkë . Ai sot shkruan dhe lexon si një fëmijë I klasës së tretë . Vështirësitë e Jamarbrit janë përshtatja me fëmijët e moshës së tij dhe komunkimi.

Jamarbri është shumë inteligjent por për ta shfaqur inteligjencën e tij duhet mbështetje nga një edukator ndihmës aktualisht në parashkollor dhe më tej nga një mësues ndihmës kur të shkojë në shkollë.

Sot asnjë nga moshatarët e Jamarbrit nuk e di që ai mund ta lëxojë vetë përrallën nga fillimi deri në mbarim sepse nuk ka një mësuese mbështetëse apo të trajnuar që një fëmije të moshës 6 vjeçare Jamarbri të ketë mundësinë t’ia tregojë.Mësueset janë të patrajnuara. Janë të dashura, e duan shumë, por mua nuk më duhet kjo, por puna me fëmijët 6 vjeçar.

Një fëmijë I moshë së tij nuk e di se çfarë aftësie ka Jamarbri pasi edukatoret nuk e nxisin komunkimin, ndërveprimin mes një fëmije autik dhe një tjetri normal.Ata nuk e dinë që Jamarbri shkon çdo të shtunë në teatër dhe atë pjesën e di përmendësh”.

Mbahet Konferenca e Parë Prindërore për Aftësinë e Kufizuar Intelektuale në Shqipëri.

Për herë të parë prindër të fëmijëve me aftësi të kufizuar janë mbledhur në një konferencë të përbashkët me profesionistë të fushës dhe përfaqësues të institucioneve shtetërore për të diskutuar mbi shërbimet ndaj individëve me Aftësi të Kufizuar Intelektuale, autonominë, të drejtat dhe sfidat drejt arsimit gjithëpërfshirës dhe qasjes drejt rrugës së punësimit të tyre.

Fondacioni Fëmijët Shqiptarë, pjesë e këtij bashkëorganizimi mes disa shoqata e fondacione, si Down Syndrome Albania , ADRF, MEDPAK, Shoqata Ndihmoni Jetën, Jonathan Center, Partnerë për Fëmijët, Future for you dhe Qendra AMNA , u përfaqësua nga drejtori shkencor I Qëndrës Rajonale të Autizmit Dr. Ariel Çomo si dhe prindër të fëmijëve me ccregullim të spektrit autik që marrin shërbime terapeutike në dy qëndrat rajonale të autizmit në Farkë dhe Sauk.

Duke qënë përballja e parë mes prindërve , vendimarrësve dhe profesionistëve të fushës, prindërit referuan kërkesat e tyre në lidhje me fëmijët ku më kryesorja ishte arsimi gjithpërfshirës dhe asistimi I tyre nga mësues mbështetës. Shumë prindër këtë funksion e kryejne vetë pasi numri I mësuesve mbështetës është shumë I vogël në raport me nevojat.

Drejtori Shkencor I qëndrave rajonale të Autizmit Dr. Ariel Çomo tha se sipas monitorimeve të OBSH, sistemit shëndetësor në vend I duhet domosdoshmërisht 300-500 mjekë psikiater dhe punonjës socialë për kujdes psikologjik ndaj problemeve të shendetit të mëndjes në shoqërinë shqiptare.

100 milion njerëz vuajnë sot nga çrregullimi i spektrit autik.

SHBA – Mbahet takimi i 8-te vjetor i Fokusit Global mbi Autizmin.

Me rastin e 70 -të vjetorit të themelimit të Asamblesë së Pëgjithshme të Organizatës së Kombeve të Bashkuara dhe takimit të 8-të vjetor të Fokusit Global të Autizmit , Presidentja e Fondacionit Fëmijët Shqiptar , Dr.Liri Berisha, ishte e ftuar nderi nga bashkëshortja e Sekretarit të Përgjithshëm të OKB-së, Znj. Ban Ki – moon si dhe bashkëthemeluesit e Organizatës Ndërkombëtare “Autism Speak”, Bob dhe Suzanne Wright.

Në këtë takim ku u mblodhën bashkëshortet e para dhe personalitete nga e gjithë Amerika e Veriut, Azia, Afrika, Amerika Latine, Europa dhe Lindja e Mesme, u diskutua se si të rritet më shumë ndërgjegjësimi mbi autizmin dhe përmirësohen shërbimet ndaj personave të prekur nga ky fenomen.

Kombet pjesëmarrëse diskutuan pyetjet e vashdueshme që dalin për autizmin dhe se si të gjithë së bashku duhet të ndjekim përgjigjet e shekullit të 21-të. Gjatë takimit , Fondacioni Fëmijët Shqiptarë ishte në fokusin e çdo prezantimi përmes pamjeve filmike të aktiviteteve të zhvilluara ndër vite në Shqipëri në lidhje e këtë kauzë.

Bashkëthemeluesja e Organizatës Ndërkombëtare “Autism Speaks” Suzanne Wright, gjatë fjalës së saj të rastit tha:- ” Autizmi éshtë tashmë një çështje dinamike. Komuniteti i personave me autizëm vashdon të rritet me përmasa të frikshme. Kështu sot popullata e këtij komuniteti numëron 100 milion njerëz që vuajnë nga çrregullimi i spektrit autik. Ajo që është e domosdoshme sot, është të bashkohemi dhe të ndajmë vizionet që kemi dhe ta kthejmë çdo ditë në ditët e Fokusit Global për Autizmin”

Takimi u dha mundësinë e rrallë personaliteteve pjesëmarrëse të flasin dhe ndajnë me njëri – tjetrin gjëndjen e autizmit në vendet e tyre.

Në këtë takim të 8-të vjetor, Organizata “Autism Speaks” prezantoi çmimin e tretë “Bob & Suzanne Wirght” për Arritjet Ndërkombëtare mbi Autizmin, që këtë vit shkoi për Dr. Shekhar Saxena, Drejtor i Departamentit të Shëndetit Mendor dhe Drogave në Organizatën Botërore të Shëndetësisë në Gjenevë. Për të nderuar marrësin e tretë të këtij çmimi, Bob dhe Suzanne Wright, ftuan bashkëshorten e Z. Ban Ki-moon , Znj. Ban Soon-taek dhe Znj. Liri Berisha për të qënë prezent në dhënien e këtij çmimi si dhe për një foto të pëbashkët. Kujtojmë se çmimin e dytë vjetor për Arritjet Ndërkombëtare mbi Autizmin “Bob & Suzanne Wright”, e ka marrë vitin e kaluar Dr. Liri Berisha.

Një pritje e përzemërt për themeluesin e Fondacionit z.Scaglione.

Në kuadër të 20 vjetorit të themelimit , Fondacioni Fëmijët Shqiptarë organizoi një Pritje Mirënjohjeje në nderim të thmeluesit të këtij fondacioni, Z. Domenick Scaglione .

Kjo pritje u mbajt në rrespekt të kontributit dhe vlerave humane që themeluesi dhe arkitekti i Fondacionit Fëmijët Shqiptarë Z. Domenick Scaglione, ka përkushtuar këto 20 vite në drejtim të shëndetit dhe mirëqënies së fëmijëve shqiptarë duke dëshmuar inkurajim të jashtëzakonshëm jo vetëm për familjet e tyre por edhe për gjithë shoqërinë shqiptare.

Në këtë event ku morën pjesë miq , bashkëpuntorë , donatorë të Fondacionit si dhe prindër, Presidentja e Fondacionit, Dr. Liri Berisha, në përshëndetjen dedikuar kësaj figure shprehu mirënjohjen e thellë dhe nderimin më të veçantë përjetuar ndonjëherë, për kontributin dhe humanizimin e z.Scaglione.

“I nderuar Z. Domenik, ndihem e privilegjuar që sot më jepet rasti t’ju shpreh mirënjohjen time më të thellë dhe nderimin më te madh, të stafit, prindërve, por dhe shumë e shumë shqipëtarëve për atë çfarë ju filluat të bëni pikërisht në momentet më të vështira të egzistencës së tyre.Një numër jo i vogël fëmijësh, të sëmurë e të pa shpresë për jetën, sot jetojnë mes dashurisë familjare, falë xhenerozitetit e zemrës tuaj të dhembshur.Të tjerë të pa fat, jetim apo të braktisur pa asnjë përkrahje u shkolluan e sot vazhdojnë punën në sajë të humanizmit tuaj. Ju, i dashur Domenik, I’u përkushtuat dhimbjes shqipëtare se besonit në Zot dhe se e dinit se askush nuk e çmon jetën më shumë se sa ai që e ka pare pragun e mjerimit e varfërisë. Ju si një misionar, u gjendet pa fjalë, pa bujë, pa skena pranë atyre zemrave të vogla e të vuajtura..”

Momentet më prekëse ishin ato të falenderimeve nga persona që kanë përfituar nga kontributi  i Fondacionit.

Studentja Kristi Myhedini, e cila mbaroi studimet e larta me bursë falas si rezultat i bashkëpunimit të Fondandacionit me Universitetet jo publike, e falenderoi z.Scaglione për mundësinë e arsimimit që Fondacioni i dha asaj dhe dhjetra të rinjve , duke i dhuruar në shenjë rrespekti nje penë të argjendë.

Moment shume emocionues ishte për Pranvera Begen, mamanë e Sarës, vajzës me autizëm që trajtohet në Qëndrën e Autizmit Nr.2. Ajo falenderoi z.Scaglione për mundësitë që Fondacioni ka krijuar për zhvillimin e vajzës, duke i dhuruar  një pikturë të punuar nga duart e saj, për t’i përcjellë keshtu një pjesë të botës shpritërore dhe talentit të papërsëritshëm që ajo zotëron.

Mes lotësh dhe emocionesh, z.Scalgione pasi falenderoi Dr. Liri Berishën për takimin si dhe miqtë e bashkëpuntorët e Fondacionit, tha se falë këtij humanizmi të gjithë jemi bërë më të mirë dhe se misioni duhet të vashdojë më fuqishëm. Ai këshilloi se asgjë tjetër nuk e bën njeriun më të pasur në jetë përveç se të dhuruarit dhe  për më të dobëtit. Nëse ndajmë vëmëndje për më varfrit dhe njerzit në nevojë sipas tij, atëherë do të jemi jo vetëm në paqe me veten por do ta bëjmë jetën e të tjerëve më të bukur.

Në këtë pritje e morën fjalën z. Genc Boga, përfaqësues i bordit drejtues të Fondacionit, znj. Eva Mane, përfaqësuese e biznesit, donatore të Fondacionit si dhe z. Michale Granof , drejtor i Fondacionit Shqiptaro-Amerikan. Ata vlerësuan rolin e rëndësishëm të themeluesit Scaglione në ndërtimin dhe rritjen e fondacionit duke çmuar vizionin dhe kontributin e tij personal të investuar në gjithë këto vite.

“Arkitektura që shëron”

Projekti që i hap rrugë sifdës për ndërtimin e qëndrës për të rriturit me autizëm në Tiranë.

“Kush do te kujdeset për tim bir kur unë të mos jem më ?!” – Ky është mundimi dhe brenga më e madhe e përkthyesit dhe shkrimtarit të njohur Prof.Edmond Tupja për të birin e tij Gesi, I cili tashme është një djalë I rritur që vuan nga çregullimi i spektrit autik.

Ky shqetësim I pambarimtë I prof.Tupes, në fakt është I të gjithë prindërve që kanë fëmijë në spektër të cilët ende besojne se një ditë institucionet do të zgjohen e do të bëjnë diçka për përkujdesjen e tyre gjatë gjithë jetës.

Pikërisht për ti dhënë një dritë shprese të gjithë atyre familjeve, Fondacioni “Fëmijët Shqiptarë” nën drejtimin e Dr. Liri Berishës, ka vendosur ti japë prioritet zgjidhjes së kësaj problematike nëpërmjet realizimit në vitet e ardhshme të një qëndre për të rriturit autik.

Kjo sfidë ngacmoi rastësisht sedrën profesionale të studentit shqiptar për arkitekturë në Universitetin e Firences Junik Balisha , I cili pas një sërë takimesh me prindër të fëmijëve autikë dhe stafin e dy qëndrave rajonale të autizmit, e ktheu atë në një inisiativë personale. Në përfundim të studimeve ai vendosi të mbrojë temën e diplomës me ideimin dhe projektimit e një qëndre të tillë. Dhe në fakt ja doli, madje shkëlqyer. Në Korrik Juniku u diplomua ekselent në arkitekturë me temën: “Autism-Friendly Design” – “Qëndra për të rriturit autik në Tiranë” e cila u vlerësua dhe me çmimin ‘dinjitet publikimi’.

Ky projekt I cili u bë publik edhe për ne para disa javëve, është ideuar nga Juniku nën kujdesin e dy profesorëve të Universitetit të Firences të specializuar në projektimin e strukturave shëndetësore.

Ndërtesa është mbresëlënëse. Ajo ofron mundësinë e qëndrimit të përkohshëm ose të përhershëm të të rriturve autik, kur prindërit e tyre nuk do të jenë më, ose të paaftë për tu kujdesur për të dashurit e tyre. Kjo strukturë është parashikuar të shërbejë si një qëndër ditore për 20 persona dhe si një qëndër rezidenciale per 20 të tjerë (limit ky i vendosur nga normativa europiane për arsye funksionale dhe menaxheriale).

Juniku godinën e ka planifikuar si një ndërtesë shumë pranë Qëndrës Rajonale për Autizmin në Farkë me qëllim krijimin e një kampusi të vogël dhe përfitimin nga funksionet e përbashkëta. Ky projekt, ashtu siç thotë edhe Juniku, ofron një ambient terapeutik që promovon shëndetin dhe dinjitetin e personave autik. Ndërtesa është planifikuar të ketë impakt sa më minimal në mjedisin përreth ndersa struktura ka karakter familjar dhe I rri larg remineshencave të qëndrave shëndetësore. Arkitektura e ndërtesës ofron mundësinë e integrimit të këtyre personave në shoqëri; Me një kopësht të brendshëm në qëndër të ndërtesës, arkitekti ka planifikuar ambjente të përbashkëta si sallë të madhe ngrënie, një guzhinë terapeutike, një sallon dhe një salle TV si dhe një bibliotekë të vogël.

Pjesa rezidenciale është e organizuar në pesë njësi banimi, ku secila prej tyre mirëpret katër persona të rritur autik dhe një pjesëtar nga stafi. Në projektimin e banesave është patur parasysh fakti që cdo person duhet të ndihej komod, të kishte mundësi të zgjidhte aktivitetet e preferuara dhe shoqërimin me të tjerë sipas nevojave personale.Në projekt janë parashikuar dhoma gjumi teke, të pajisura me banjo personale, me qëllim që të favorizojnë asistencën e përditshme nga personeli dhe të mundësojnë personalizimin e hapësirave në bazë të nevojave specifike të gjithësecilit.

E veçanta e këtij projekti qëndron tek planifikimi I një laboratori qeramike, një super ide nga arkitekti Junik Balisha. Propozimi i një aktiviteti të tillë lidhet me traditën e zonës së Farkës në përpunimin e qeramikës dhe prodhimin e tavave të dheut. Duke dashur të shfrytëzojë eksperiencën e artizanëve të zonës, për të vazhduar traditën, por mbi të gjitha për t’ju ofruar një mundësi punësimi dhe integrimi këtyre të rinjëve me autizëm.

Është e qartë që një strukturë e tillë e vetme nuk i jep zgjidhje problemit të realitetit shqiptar, por siç thotë edhe vetë studenti për doktoraturë në arkitekturë në Universitetin e Firences Junik Balisha, mund të jetë një hap i rëndësishem në kompletimin e rrjetit të shërbimeve dedikuar personave autik.

Në përballjen me Autizmin Juniku, ndonëse i vetëdijshëm për atë çfarë përfaqëson ky spektër, zgjodhi edhe slloganin “Arkitektura që shëron”. Ai mendon se vlerat e një arkitekture pasqyrohen shumë përtej mureve të saj, ato reflektohen në jetën e personave dhe komuniteteve. Mundësia për ti bërë personat autik të ndjehen mirë, për ti bërë pjësë të kësaj bote, për të lehtësuar sadopak brengën dhe peshën e familjarëve të tyre, është ndoshta mundësia më e mirë për të shëruar një plagë të shoqërisë.

Ja si festuam këtë 1 Qershor…

Ja si festuam këtë 1 Qershor…

Fëmijët e qëndrave rajonale të Autizmit festuan 1 Qershorin së bashku me disa fëmijë te kolegjit “Turgut Ozal”. Organzimi ka qënë I tillë ku fëmijët kanë ndjekur shfaqjet e përgatitura nga secila palë. Fëmijët me çregullim të spektrit autik nëpërmjet recitimeve, këngëve dhe kërcimeve dhuruan emocione të forta tek fëmijët e kolegjit. Po kështu edhe këta të fundit me një performancë për tu admiruar sollën një atmosferë të gezueshme për fëmijët  dhe prindërit e tyre.

Në fund të shfaqjeve, fondacioni fëmijët Shqiptar shprandau dhuratat për të gjithë fëmijët ndërsa përfaqësuesja e qëndrës Nr.1 Arjana Bekteshi I dhuroi kolegjit në emër të Fondacionit, flamurin kombëtar të Turqisë, një punim artizanal I bërë nga duart e fëmijëve me autizëm.

Presidentja e Fondacionit Fëmijët Shqiptar Dr.Liri Berisha I përcolli festës një mesazh të shkurtër :

“Ardhja juaj sot këtu I ka dhënë një vlerë të madhe jo vetëm edukimit tuaj por edhe formimit të fëmijëve tanë. Pra përfitimet janë të dyanshme.Kjo sepse sot për fëmijët me aftësi të kufizuara, është shumë e rëndësishme që të ndihen të gjithpërfshirë në komunitetin ku banojnë dhe ku mësojnë. Të qënit bashkë me ju, I bën këta fëmijë të jenë barabartë , të ndihen të përfshirë e jo të veçuar ashtu sikurse ndodh rëndon, të rrespektohen e jo të diskriminohen, të integrohen e jo të harrohen.

Ndërsa për ju, kjo festë e përbashkët, ju rrit dhe ju maturon më shumë, ju mëson si të pranoni, të përshtateni dhe të rrespektoni çdo bashkëmoshatar që nuk është si ju. Kjo ju edukon si të bashkëveproni me ta pa lënduar dhe rrefuzuar njeri. Ju bën më të ditur dhe më të emancipuar.

Sot, ka fëmijë dhe të rinj me aftësi të kufizuara që askush nuk i fton për ditëlindje.

Ka fëmijë dhe të rinj që duan të jenë pjesë e një skuadre, por nuk pranohen, sepse është më e rëndësishme fitorja e një skuadre sesa formimi i një fëmije. Ju faleminderit që u bëtë pjesë e festës sonë.”